کتاب ترانه‌های کوچک پاییزی و زمستانه‌ها

احمد پدرام در کتاب ترانه‌های کوچک پاییزی و زمستانه‌ها، دلتنگی‌هایش را نسبت به سرزمین مادری، کودکی‌اش و خاطرات تلخ و شیرین گذشته خود در قالب شعرها و ترانه‌هایی که در اعماق وجود و احساسات هر انسانی رخنه می‌کند، سروده است.

درباره کتاب ترانه‌های کوچک پاییزی و زمستانه‌ها:

شاعر در این کتاب به زبانی ادیبانه‌تر بعضی از نوستالژی‌های خود را که از 20 تا 60 سالگی بوده است در این دفتر آورده تا در درازنای کوچه باغ‌های عمر و کودکی پرسه‌ای زده باشد با همان حال و هوای رنگ به رنگ و همان کوچه‌های خاطره‌های شادمانه و یا دلتنگ. همچنان حرفه‌اش که غم نان هم در آن بوده گاه آزادش کرده است که جرات داشته باشد و گاه مهارش کرده است اما او به شوق اینکه به عریانی آب برسد، ترس سیلی سیل را به جان خریده است.

کتاب ترانه‌های کوچک پاییزی و زمستانه‌ها مناسب چه کسانی است؟

سروده‌های این کتاب برای علاقه‌مندان به حوزه شعر معاصر و شعر نو جذاب خواهد بود.

با احمد پدرام بیشتر آشنا شویم:

او متولد سال 1335 است و در رشته روان‌شناسی بالینی تحصیل کرده و علاوه‌بر فعالیت به عنوان درمان‌گر در مراکز مشاوره، به آموزش، ترجمه، سرودن شعر، ویراستاری، نوشتن مقالات علمی و کتاب مشغول است. گروهی از مراجعانش نوجوانان هستند به همین دلیل او از مشکلات آن‌ها و روابطشان با والدینشان آگاه است و تلاش کرده با نگاهی بی‌طرفانه به بیان برخی از مشکلات این دوره در قالب خاطرات و گزارش‌هایی که شاهدشان بوده بپردازد.

در بخشی از کتاب ترانه‌های کوچک پاییزی و زمستانه‌ها می‌خوانیم:

دست‌های کودکی
مژه‌هایم
کوچه‌باغ‌های پاییز پر انار را جارو می‌زنند
هنوز دست‌های کودکی‌ام
نام تو را بر درخت‌ها حک می‌کند
پاییز، دفتر پر برگ مشق‌ها‌ی نانوشته‌ی من است
دلتنگی‌هایم را می‌نویسم
پیاده‌روها را نگاه کن
شاخه‌ها به انبوهِ نبود تو و اندوه من
چکه چکه و یک سر
چه اشک می‌ریزند